مدح و ولادت حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام
ایمان قدم به خاک نهاد و یقـین شکفت آیـات نـور در ظـلـمـات زمـین شکفت آن کـشـتـی نـجـات بـرآمـد بـه مـوج‌ها آن چشمۀ حیات و بهشت برین شکفت خورشیدی از سپـیدۀ زهرا، شب عـلی در دور دست دیدۀ اسـراربـین شکـفـت قـنداقـه‌اش به دست رسـول وصال بود لبخـند روی چهـرۀ روح الامین شکفت پـیـغــمـبـر بـهــار بـه آفــاق مــژده داد در آسـمان پـنج تن آن پنجـمین شکـفت فرمود خوش بشارت، آنک حـسین من این حسن بی‌کرانه و حِصن حَصین شکفت طوبی از این خبر به زمین سایه گستراند در هر کرانه آیۀ زیتون و تین شکـفت نامش طـنـین فکـنده در اجزای کائنات آری چنین به گوش جهان این طنین شفکت حتی خدا هر آینه تحـسـین خـویش کرد در چار سوی عرش، گلِ آفرین شکفت افلاک در سرور که شمس الضحی دمید ادراک در سجود که حبل المتین شکفت دریاست او که پا به کویر زمین گذاشت بر تاج خاک، گوهر بالانـشین شکـفت جان‌ها فـدای چـشمۀ لب‌های تـشـنه‌اش زان خون پاک، سرو گلستان دین شکفت یاسین که یا حـسین بدون سر است، آه در رستخیز نیزه به نور جـبین شکفت انگـشترش اگرچه به یغـمای دیو رفت نام عزیز اوست که بر هر نگین شکفت با کـربـلای او به خـدا دسـت می‌دهـیم دست خداست او که در این آستین شکفت |